Nëse Kryeministri Binyamin Netanyahu do të mbajë një fjalim të sot, ai sigurisht se do të thotë se Izraeli është shtet i fortë dhe i lulëzuar. Ai gjithashtu do të shtonte se Izraeli ka qëndruar larg nga pragu i Lindjes së Mesme e cila ka shkatërruar vendet dhe ka kontribuar në ngritjen e ISIS-it dhe Iranit në rajon, gjë që është e vërtetë, transmeton lajmi.net.
Shkurt, Izraeli duket se shijon një periudhë “të qetë”, por kjo nuk është e vërtetë.
Sidoqoftë, ka më shumë sesa i takon asaj që shihet dhe një vlerësimi sipërfaqësor të situatës në terren – pas këtyre, ekziston realiteti që e bën të qartë luftën e fshehtë të Izraelit në shumë fronte.
Gjatë vitit të kaluar ne kemi përjetuar ngrohjen e marrëdhënieve Siri – Liban në kufirin verior, një rritje të sulmeve terroriste palestineze, një përshkallëzim i konflikteve në rripin e Gazës, përpjekjet e vazhdueshme për ta infiltruar Izraelin nepërmjet të ashtuquajturave tunele terroriste dhe së fundmi një rritje të mprehtë të sulmeve kundër bashkive hebraike në Jude dhe Samari.
Në të gjitha rastet, ekipet e sigurisë lokale dhe ato të emergjencës arritën të nxjerrin në pah sulmet terroriste, por kjo është një tregues se terroristët po i kushtojnë vëmendje thirrjes së fundit të Fatahut për të sulmuar “kolonët”, që do të thotë judenjtë që jetojnë në Jude dhe Samari.
Pastaj Gaza, ku Hamasi përsëri lejon zjarrin e raketave kundër fshatrave dhe qyteteve në Izraelin jugor dhe vazhdon të organizojë përpjekjet e infiltrimit përmes tuneleve dhe rrethojës së sigurisë që rrethon enklavën.
Përkeqësimi i situatës humanitare në Gazë mund të shkaktojë një konflikt të ri me Izraelin, sipas ekspertëve të sigurisë izraelite edhe Hamasi thuhet se po përgatitet përsëri për një luftë si një rrugëdalje nga moçali i vetë-krijuar i Gazës.
Gjatë kohëve të fundit, udhëheqësi i Hamasit, Yahya Sinwar ka rritur nivelin e gatishmërisë midis grupeve të ndryshme terroriste palestineze në Rripin e Gazës dhe ka zhvendosur komandën në objektet nëntokësore. Ai mendon se Izraeli ka ndërmend të fillojë një sulm parandalues në Gaza brenda një kohe të shkurtë.
Sinwar urdhëroi masat pasi IDF shtoi sulmet e saj kundër Hamasit në Rripin e Gazës dhe për shkak se ai ngatërroi një stërvitje të përbashkët amerikano-izraelite si përgatitje për “luftën e afërt”.
Në realitet, stëvitja e përbashkët amerikano-izraelite, e quajtur “Juniper Cobra”, është një stërvitje dyvjeçare, e cila këtë vit do të përqëndrohet në mbrojtjen kundër raketave në një skenar dyvjeçar, ndërsa stërvitja e parashutistëve mund të jetë një përgatitje për veprim ushtarak kundër Iranit dhe shteteve mbështetëse.
Një front tjetër ku Izraeli po lufton një luftë të fshehtë është Gadishulli Sinai në Egjipt ku Wilayat Sinai, dega lokale e ISIS-it, vazhdon të përbëjë një kërcënim serioz jo vetëm për regjimin e presidentit el-Siri, por edhe për shtetin hebre.
Ndërhyrja izraelite në Sinai u koordinua me regjmin el-Sisi, sipas NYT, dhe filloi pasi filiali i ISIS-it në vitin 2015, rrëzoi një aeroplan civil rus në Sinai të veriut, Ansar Bayt al-Maqdis. Raporti i NYT, i bazuar në informatat e marra nga inteligjenca amerikane, nga zyrtarë të paidentifikuar, formoi dëshmitë e para konkrete të marrëdhënies në ndryshim të shteteve arabe dhe Izraelit, pasi ato ishin të moderuara. Kjo marrëdhënie tani bazohet në idenë se “armiku i armikut tim, është miku im”, transmeton lajmi.net
Megjthatë, vëmendja në Izrael, është tërhequr tek zhvillimet përgjatë dy froneve të veriut javën e kaluar.
Në lartësinë e Golanit sirian, koalicioni pro-Assad, i mbështetur nga Irani dhe Rusia, filloi një ofensivë kundër militantëve të Jaysh Khaled bin al-Walid, e cila ende kontrollon një xhep të territorit pranë lumit Yarmouk.
Sipas gazetarëve në zonë, IDF ishte gjithashtu e përfshirë në betejë dhe nisën raketa në degën e ISIS-it. SOHR më vonë fshiu raportin për ndërhyrjen e Izraelit.
Forcat ushtarake siriane kundër xhihadistëve në Golanin jugor vijnë pasi forcat e Asadit kanë ri-pushtuar një zonë pranë qytetit Druse të Khaderit dhe zonën e çmilitarizuar pranë malit Hermon në veriperëndim të Izraelit.
Fronti i pestë që Izraeli po përballet me sfida të mëdha është Libani, siç u bë e ditur më herët kur Ministri i Mbrojtjes Avigdor Liberman paralajmëroi banorët libanezë të Bejrutit të shpenzonin shumë kohë në strehimore të bombave kurdo që Hozbollahu dhe aleatët e tij të guxonin të lëshonin raketa në Tel Aviv dhe qendra të tjera të populluara nga izraelitët.
Liberman bëri vërejtjet e tij pasi kryeministri Benyamin Natanjahu udhëtoi për në Moskë për të diskutuar kërcënimin në rritje iranian nëpërmjet Hozbollahut në Liban me presidentin rus Vladimir Putin.
Netanyahu njoftohet se ka shkëmbyer informacione me Putinin, që provoi se Irani po ndërton objekte të prodhimit të raketave në Liban dhe po punon në prodhimin e sistemeve të avacuara të udhëzimit të raketave që mund të konvertojnë raketa të papërpunuara në armë precize.
Këto raketa të udhëhequra përbëjnë një kërcënim strategjik ndaj Izraelit dhe kjo është arsyeja pse qeveria në Jerusalem filloi një ofensivë tjetër diplomatike për të tërhequr vëmendjen ndaj kërcënimit në rritje iranian kundër shtetit hebre nga Libani dhe Siria.
Ndërsa amerikanët kohët e fundit kanë synuar Hozbollahun duke imponuar sanskione të reja ndaj organizatës terroriste, ata ende mbështesin ushtrinë libaneze pavarësisht se është bërë një ndarje tjetër iraniane e kontrolluar nga Hozbollahu.
Vendet evropiane janë edhe më të këqija dhe në pjesën më të madhe, ende e shohin Hozbollahun si një organizatë ombrellë me një krah ushtarak të ndaluar dhe një ndarje politike legjitime. Si rezultat, Hozbollahu është në gjendje të veprojë lirisht në shumicën e vendeve evropiane, duke rekrutuar anëtarë të rinj dhe duke mbledhur fonde.
Kështu, shihet se Izraeli është duke përjetuar një “qetësi të rrezikshme” e cila manifestohet si luftë e fshehtë në fronte të ndryshme – gjë që e vazhdon traditën e politikës mbizotëruese të Izraelit në Lindjen e Mesme dhe tendencën izraelite për të qenë gjithmonë larg çdo kanosje rreziku nga shtetet përreth e sidomos nga Irani dhe vendet arabe.
